-کتاب "تار و پود و هنوز..." نوشتهی علی اکبر صارمی، از معماران برجستهی ایران است که در طول عمر خود به دنبال یافتن هویت خویشتن در معماری بوده است. این کتاب، شرحی است بر زندگی و دغدغههای این معمار بزرگ که با اسکیسها و عکسهای ناب، زیبایی خاصی به آن بخشیده شده است. صارمی، از زمان کودکی خود، علاقهی عمیقی به معماری داشت. او در کتاب خود خاطراتی از این دوران را بازگو کرده است. از بازیهای کودکی که با خاک و سنگ ساختمانهای کوچک میساخت تا لحظاتی که برای نخستین بار با مفهوم معماری آشنا شد. این خاطرات، شروعی برای سفری است که به دنبال یافتن هویت خویشتن در معماری بود.
لوییجی گیری عکاسی است ایتالیایی که اعتبارش در جامعه حرفهای عکاسی و حوزه عمومی را پس از مرگش به دست اورد. عکسهایش که جایی میان نوستالژیا و طعنهای خشک مینشینند، غالبا، فروتنانه تصاویری از پارکها، صندلیها، نیمکتها و صحنههای عادی از منظر شهریِ شهر زادگاهشامیلیا رومانا را به تصویر میکشد. علاقه انسانشناسانهاش به رابطه میان مردم و پیرامونشان به رهیافتی ختم میشود که نهایتاً در مرزهای هنر کانسپچوال میایستد.
آنیش کاپور، مجسمهساز چندفرهنگی که در هند به دنیا آمده و دوران بزرگسالی خود را در انگلستان گذرانده است، در چالشهای هنری و فنی، مانند باد کردن یک سازه عظیم در کاخ بزرگ در نمایشگاه مونومنتا در سال 2011، پیشرفت میکند. این مستند از استودیوهای او در لندن به تأسیسات دائمی در شیکاگو و ناپل، تا نمایشگاههایی در بمبئی و پاریس سفر میکند، در حالی که هنرمند در جستجوی شخصی خود برای فرمهای جدید به اشتراک میگذارد.
آنیش کاپور، مجسمهساز چندفرهنگی که در هند به دنیا آمده و دوران بزرگسالی خود را در انگلستان گذرانده است، در چالشهای هنری و فنی، مانند باد کردن یک سازه عظیم در کاخ بزرگ در نمایشگاه مونومنتا در سال 2011، پیشرفت میکند. این مستند از استودیوهای او در لندن به تأسیسات دائمی در شیکاگو و ناپل، تا نمایشگاههایی در بمبئی و پاریس سفر میکند، در حالی که هنرمند در جستجوی شخصی خود برای فرمهای جدید به اشتراک میگذارد.
-کتاب "تار و پود و هنوز..." نوشتهی علی اکبر صارمی، از معماران برجستهی ایران است که در طول عمر خود به دنبال یافتن هویت خویشتن در معماری بوده است. این کتاب، شرحی است بر زندگی و دغدغههای این معمار بزرگ که با اسکیسها و عکسهای ناب، زیبایی خاصی به آن بخشیده شده است. صارمی، از زمان کودکی خود، علاقهی عمیقی به معماری داشت. او در کتاب خود خاطراتی از این دوران را بازگو کرده است. از بازیهای کودکی که با خاک و سنگ ساختمانهای کوچک میساخت تا لحظاتی که برای نخستین بار با مفهوم معماری آشنا شد. این خاطرات، شروعی برای سفری است که به دنبال یافتن هویت خویشتن در معماری بود.