هادی میرمیران یکی از معماران برجسته ایرانی است . او سعی در نفی دو جریان که در معماری معاصر ایران شکل گرفته بود را داشت. جریان اول، که هیچ گونه توجهی به میراث فرهنگی و گذشته ایران نداشت و معماری معاصر جهان را با یک دوره تاخیر بصورت غیر ماهرانه تقلید می کرد و جریان دیگری که کوشش داشت رابطه خود را با معماری ایران، هرچند سطحی حفظ کند.

همچنان که میرمیران اشاره می کند « من کوشش می کنم که تصور به نظر من نادرست مرزبندی های خشک زمانی به عنوان سبک ها، و مرزبندی های خشک سرزمین ها به عنوان سنت های معماری را از طرفی از میان بردارم، و از طرف دیگر جهانی شدن معماری به عنوان یکدست شدن و هیچگونه تعلق به سرزمین معینی نداشتن را نیز نفی می کنم»

در کارهای معماری میرمیران ما شاهد نوعی معماری بی زمان و بی مکان هستیم که این نوع معماری، از شناخت کامل معماری ایران و تحلیل آن شکل گرفته است.

ساختمان سفارت ایران در بانکوک، یکی از نمونه های تلاش میرمیران برای رسیدن به این نوع معماری است. این ساختمان آرام با الهام از باغ های ایرانی و موقعیت کوشک در وسط، طراحی شده است. حیاط آن با ویژگی منحصربفرد باغ های ایرانی ، یعنی ، حرکت در امتداد آب و رسیدن به کوشک ایجاد شده است. در انتهای این مسیر، ایوان متناسب و زیبایی قرار دارد که دعوت کنندگی بنا را دو چندان کرده است. فضای داخلی ساختمان به گونه ای طراحی شده، که نور نرم و لطیفی بواسطه شفافیت پوسته خارجی وارد می شود.انعکاس ، که یادآور آینه کاری ها در فضاهای سنتی ایرانی هستند؛ حس آرامش و جذبه را در ما بر می انگیزد.

 با توجه به گفته میرمیران شاخصه ای که جوهرۀ اصلی معماری ایران از گذشته تا به  امروز را شکل داده است ؛کم کردن جرم و افزایش فضاست.و بر همین اساس فضای درونی سفارت به گونه ای توسعه یافته که از جرم ساختمان کاسته و فضایی شناور و شفاف جای آن را اشغال کرده است این نگرش طراح در اثر به گونه ای است که حتی پوسته خارجی ساختمان را نیز، تحت تاثیر قرار داده است. همچنین با استفاده از عناصری چون شیشه ، آینه ، آب و نور در فضای درونی ، سعی شده است تا این فضا کیفیت بی زمان و بی مکان فضاهای سنتی ایرانی را پیدا کند.

نظر شما در مورد این پروژه چیست ؟ معماری میرمیران را چطور ارزیابی میکنید ؟