-" Rock It Suda"، پانسیون عجیب و غریبی است که در سال 2010 توسط معمار کره ای مون هون طراحی و ساخته شد. سایت پروژه روبروی دریاچه ی خشکی واقع شده که از سه طرف دیگر توسط رشته کوه های اطراف محصور شده است. نام پروژه در واقع اشاره ای است به روند شکل گیری اش؛ که شاید بتوان آن را نوعی تلاش مفهومی دانست، که معمار برای ترکیب تخیلاتش با فضای ذهنی کارفرما، کرده است. 

-کارفرمای پروژه، بیس گیتاریست گروه راکی است با همین نام [rock it suda]، او به دنبال فضایی برای اقامت کوتاه مدت، تمرین و اجرای موسیقی بوده و روند طراحی با توسل به سناریویی شش گانه از علایق او شکل گرفته است: اسپانیا، باربی، فراری و مخفی کاری، غار، و خانه های سنتی کره! نکتۀ جالب توجه این پروژه بازی کودکانه ای است که در آن با معماری، صورت گرفته است، مون هون مثل اکثر پروژه های دیگرش، سعی کرده فانتزیهای خود را با واقعیت موجود ترکیب کند، فارق از هیچگونه داوری ارزشی، مون هون معماری است که با آغوش باز به استقبال عوام گرایی و مصرف گرایی میرود، و فراتر از این-ها اصراری است که در هر پروژه برای رسیدن به نوعی فتیشیسم دارد. او تمام ساختمانهایش را به واسطه سمبلیسم مدرن از محیط اطراف مستقل میکند. اگر اغراق نباشد باید گفت، معماری او نوعی بت نگاری است!

- از نکات مثبت پروژه 'راک ایت سودا' توجه معمار به پتانسیل دید به سایت است، سایت پروژه در شهری مخروبه در منطقۀ جئونسون واقع شده، زمین پانسویون مابین یک جاده و شیبی که به دریاچه خشک ختم میشود قرار گرفته، و معمار با گسترش صفحات اولیه به سمت دریاچه نظرگاه مناسبی را نسبت به جنگل های اطراف برای ساکنین ایجاد کرده است.

 - معمار میگوید برای رسید به تضادی که بین هر یک از بناها موجود است، طراحی را از داخل به بیرون آغاز کرده است. در واقع طراحی خارجی در آخر انجام شده است. به طور معمول در کره ی جنوبی هر پانسیون دو نفره، 33 متر مربع مساحت دارد، که مون هون همین مساحت را به عنوان بیس هر کدام از ساختمان ها در نظر گرفته و آنها را در ادامه با توجه به مفهومی که داشته اند گسترش داده.

- معمار به هر حجم هویت معینی اعطا کرده است، در همه کانسپهایی که کارفرما از مون هون خواسته بود، هویتی فرمی وجود داشت، به غیر از مخفی کاری! که معمار به این منظور، یک هواپیمای جاسوسی را منبع الهامش قرار داد! حجم طلایی هم اشاره به فرهنگ سنتی کره دارد.

- بیشتر عناصر استفاده شده در طراحی داخلی، شبکه موزایک های رنگی، تور ها، و طناب های زخیم هستند. این عناصر یادآور سیم ادوات موسیقی هستند. و با استفاده از رنگهای شدید و حس شاعرانه زنده ای به فضاهای داخلی داده است. 

- معمار میگوید: "وقتی شاخ گاو را روی ساختمان نصب کردیم، احساس زنده بودن ساختمان به من دست داد. من شیفتۀ فضاهای مجازی هستم، دوست دارم ساختمان در هوا معلق باشد. و با پرواز نگاهی به اطراف بیاندازد. اگر به عناصری که در طراحی داخلی از آنها استفاده کرده ام بیاندازید، متوجه نوعی انعطاف و 'معماری اکشن' میشوید که حرکت میکند، و خواستار نوعی انقلاب است"

- بیرون کشیدن انتهای احجام، چیزی شبیه به دم را به وجود آورده که به ایدۀ زنده بودنی، که معمار در ذهن داشته نزدیک است. این عناصر که با پارچه ساخته شده اند، در باد تکان های کوچکی میخورند. مون هون امیدوار است که درک مخاطب از ابعاد سه بعدی فضا را با این کشیدگی ها به چالش کشیده باشد. و احساسی از پرواز را منتقل کرده باشد.

  - در معماری معاصر کره، مون هون یک گونۀ نادر است! او با معماری تحریک آمیزش، با رنگ های تند و جذب کننده، و به واسطۀ احجام فانتزی و خیالی، سعی میکند شوق را در مخاطب عامه برانگیزد. او میخواهد ساختمان هایش مصرف شود، و برای رسیدن به این هدف غرایز انسانی را به بهترین نحوه به نمایش میگذارد. او میخواهد محیط یکنواخت شهر را با زرق و برق و شور هیجان ساختمان هایش تنوع ببخشد.

"در معماری، همه چیز امکان پذیر است"، "معماری باید خالی از محدودیت باشد"، اینها گوشه ای از جملات قصار مون هون دربارۀ معماری است. در ادامه از شما دعوت میکنم که شاهد دیگر تصاویر این پروژه باشید : 

-نظر شما دربارۀ این پانسیون چیست؟ مون هون را چگونه معماری میدانید؟ رویکرد او را چگونه تفسیر میکنید؟