ناگهان واقعا احساس می‌کنید که چه میشود اگر دیوار‌ها تنها برای تحمل وزن سقف و ساختن یک خانه نباشند. شاید برای ایجاد سایه از نور خورشید یا فقط برای اینکه به آن تکیه دهید، در پاییز قفسه ای برای خشک کردن خرما باشد و در بهار، تخته سیاهی برای بچه‌ها؛ تا روی آن خط بکشند، و این درست‌‌ همان سقف و دیوار است. _{سور فهن} 

- در سال ۱۹۵۹ از سه مشاور برای طراحی پاویون نوردیک (کشورهای حوزۀ اسکاندیناوی) در بینال ونیز دعوت شدند. همکاران فنلاندی ریما و ریلی پتیا، سور فهن از نروژ و معمار سر‌شناس سوئدی کلاس آنشلم. طرح پیشنهادی سور فهن در این رقابت برنده شد. گوتارد جانسون دربارۀ آن نوشت: «سادگی خیره کننده [...] بدون زیاده روی در اورتون‌های معماری.» طرحی برای متحد کردن سه فرمانروا در زیر یک سقف استثنائی!
- پس از گذشت ۵ دهه پاویون نوردیک آمده بود تا تجسم سنت معماری اروپای شمالی باشد، هرچند با نگاهی عمیق‌تر می‌توان فهمید که فهن در پی وارونه کردن این اصول بوده است. او به جای استفاده از الوارهای سنگین چوبی، برگه‌های باریک و بلند بتنی را در سقف قرار داد و آن‌ها را با رنگ روشن درخشنده‌ای پوشاند، این انتخاب می‌تواند استعاره‌ای از حال و هوای سرزمین‌های شمالی باشد، تابش خورشید بر لحافی از برف!

_{*برای مشاهده تصاویر در ابعاد بزرگ برروی آنها کلیک کنید*}

-فهن در پی تقلیدی از سنت‌های معماری نوردیک نبود، او به دنبال باز نویسی (چیزی بر خلاف ترجمه) چیزی وصف ناپذیر بود. به طور کلی؛ بنایی واجد حس معماری شمال اروپا (در اقلیم ونیز)، و به واقع غیر مسکونی، در زمینه منحصر به فرد جیاردینی پارک. که آن سال به بینال ونیز اختصاص داده شده بود. همانطور که والتر بنیامین ترجمه را یک «حالت» توصیف کرد نه یک عمل؛ فهن نیز ترجمه ونیزی معماری شمال اروپا را به ارکستر فضایی تبدیل کرد که به پیوند زمینه های (Context) متفاوت وابسته بود. حرکت معماری فهن بین مجموعه عناصری مثل سقف، زمین، دیوار، پله و ستون، خط بطلانی است بر ژست یک معماری تلفیقی.

-او به جای ساختن یک فضای بسته ومسدود کردن عناصر خارجی -که یک رویکرد سنتی در معماری نروژ است -دو دیوار از چهار دیوار ساختمان را حذف کرده است، در طراحی سقف از سناریوی آسمان باز استفاده کرده و با استفاده از سطوحی که به کار برده است نفوذ باران به داخل فضا را به شکل خاصی کنترل کرده است. به معنای واقعی کلمه این ساختمان، بنایی است در تصرف محیط. پذیرش زمینه به شیوه کاملا مستقیم و جسورانه. پاویون نوردیک چیزی فرا‌تر از مجموعه‌ای از قطعات است، این ساختمان اوج یک ارکستر ایده‌های فضایی است که اتمسفری خالص را میان دیوار، سقف ، زمین و پله ها ایجاد کرده است.

- نظر شما دربارۀ این پروژه چیست؟ رویکرد این معمار را در برخورد با پروژه چگونه ارزیابی میکنید؟ چقدر با معماری سنتی شمال اروپا آشنایی دارید؟